ROSE PLANT

TAKSONOMI TANAMAN

Nama SaintifikHibiscus sabdariffa L.
Nama VernakularAsam paya, asam susur, asam kundang
FamiliMalvaceae
GenusHibiscus
Spesissabdariffa L

KULTIVAR YANG DISYORKAN

Terdapat empat (4) varieti tanaman rosel yang telah didaftarkan di bawah Jabatan Pertanian Malaysia iaitu:

  1. Arab (HS1)
  2. UMKL 1 (HS2)
  3. Sotong (HS3)
  4. UKMR-3 (HS4)

Walau bagaimanapun, setelah membuat kajian dan pemerhatian, varieti yang disyorkan oleh Jabatan Pertanian Malaysia untuk penanaman secara komersial ialah UMKL 1 (HS2).

lanya adalah hasil pembiakbakaan yang dijalankan oleh pihak Universiti Malaya dan didapati tumbuh dengan baik di Malaysia. Di antara ciri-ciri varieti yang baik ialah berupaya mengeluarkan hasil yang tinggi, buah yang berkualiti dan tahan terhadap serangan penyakit.

Antara ciri-ciri pokok rosel UMKL 1 adalah pokoknya tumbuh menegak, boleh mencapai sehingga 2-meter tinggi dan akan melentur rebah apabila berbuah. Dahan dan tangkai daun rosel berwarna merah. Daun berwarna hijau, 7 – 15 cm panjang dan berbentuk tapak tangan dengan tiga cuping yang runcing di hujungnya.

Bunga rosel keluar dari sendi daun berwarna kuning muda dan merah jambu. Buahnya berwarna merah dan mempunyai 5 kaliks yang boleh mencapai ukuran 4 – 5 cm apabila matang. Di bahagian tengahnya terdapat kapsul yang berisi biji benih rosel yang berbentuk seperti ginjal. lanya berwarna putih kekuningan dan bertukar menjadi warna perang setelah matang.

Gambar 1 : Tanaman Rosel

Penanaman Di Ladang

Hanya sebaris anak pokok ditanam atas setiap batas. Jarak antara pokok dalam baris yang disyorkan ialah 60 cm untuk tanah BRIS dan 90 cm untuk tanah mineral.

Jarak antara baris adalah bersamaan dengan saiz batas, iaitu 150 cm. Dengan jarak ini kepadatan pokok ialah 11,100 pokok sehektar di tanah BRIS dan 7,400 pokok di tanah mineral.

Gambar 1 : Penanaman di tanah mineral

Gambar 2 : Penanaman di tanah Bris

Untuk tanah mineral, biji benih rosel boleh disemai terus ke ladang dengan dua atau tiga biji benih disemai ke dalam lubang yang telah digaul bahan organik terlebih dahulu.

Anak pokok yang berlebihan hendaklah dibuang 1 – 2 minggu selepas disemai atau dipindah. Bagi pokok yang mati, ianya perlulah disulam semula. Tinggalkan hanya satu pokok bagi setiap lubang.

PEMBAJAAN

Baja organik seperti tinja ayam proses sangat diperlukan di tanah BRIS. Sebanyak 10 – 20 tan/ha adalah disyorkan bagi tanah BRIS yang baru dibuka dan 3 – 5 tan/ha untuk tanah mineral.

Baja ini perlu digaul secara manual di dalam lubang penanaman atau digaul dengan alat jentera sedalam 20 cm dan selebar 30 cm di atas batas. Sekiranya menggunakan sungkupan plastik pantul cahaya, baja organik perlu digaul di atas batas, disiram dan dibiarkan selama 3 – 5 hari sebelum batas tersebut ditutup.

Pada peringkat awal pertumbuhan pokok, baja sebatian NPK 15:15:15 disyorkan.

Setelah pokok berumur 50 hari, baja sebatian 12:12:17:2 sesuai digunakan. Jika terdapat tanda kekurangan N (terutamanya di tanah BRIS) baja urea boleh digunakan untuk meningkatkan kadar N.

Anggaran keperluan baja sebatian bagi tanah BRIS adalah 1- 1.5 tan/ha dan 0.5 – 0.6 tan/ha bagi tanah mineral. Kadar pembajaan di tanah mineral adalah seperti Jadual 1 dan tanah BRIS di Jadual 2.

Hari lepas TanamJenis BajaKadar baja (g/pokok)
20NPK 15:15:1510
50NPK 12:12:17:220
80NPK 12:12:17:220
110NPK 12:12:17:220

Jadual 1 : Kadar pembajaan di tanah mineral

 

Hari lepas TanamJenis BajaKadar baja (g/pokok)
7NPK 15:15:155
14NPK 15:15:155
28NPK 15:15:155
35Urea10
42NPK 15:15:1510
56NPK 12:12:17:215
70NPK 12:12:17:215
90NPK 12:12:17:215
104NPK 12:12:17:2 15
118NPK 12:12:17:220
132NPK 12:12:17:220

Jadual 2 : Kadar pembajaan di tanah pasir seperti tanah BRIS dan tanah bekas lombong

PENGURUSAN PEROSAK DAN PENYAKIT

Secara umumnya, tanaman rosel kurang mengalami masalah perosak dan penyakit yang serius kerana ia rintang terhadap perosak dan penyakit. Walau bagaimanapun, terdapat beberapa perosak dan penyakit yang telah dikenalpasti menyerang tanaman rosel.  

Pendekatan yang paling berkesan dalam pengurusan perosak adalah secara Pengurusan Perosak Bersepadu (PPB) yang merupakan objektif utama dalam amalan pertanian baik (APB). Kawalan secara mesra alam ini mengambil faktor ekologi, biologi dan amalan agronomi.

 

Gambar 2 : Serangan perosak di ladang